قبلادنبال بهانه بودی تابیایی پیشم....

یادت هست؟؟؟میگفتی خوب امشب دیگربه چه بهانه ای بیایم....!؟

اما این شبها...دنبال بهانه ای تا...

نه دیگرنمیخواهم پرکنم جای خالی سطربالارا....

تحقیرخود بس است دیگر

بایدکمی خودراباغروربزرگ کنم

چه کسی گفته عشق وغرورباهم نمی گنجد؟؟؟

من امتحان کردم.غرورم راله کردم زیرپاهایم

وبه سویش گام برداشتم....

چیزی نصیبم نشدجزبهانه هایی برای دست به سرکردنم....

+پ.ن:اولش دلم نمیخواست این شعرم روبنویسم همینم واسه غرورتازه متولدشدم ضررداشت

+پ.ن:الآن فقط وفقط دنبال یک آغوشم که بهش پناه ببرم وهرچقدردلم خواست توش گریه کنم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: